پیشنهادهایی به دختران نوجوان برای زندگی بالاتر
منتکشی ممنوع!
مهرطلبی، واژهای است که بهظاهر معنای آسانی ندارد، ولی بسیار سادهتر از آن است که تصور میکنید؛ ساده، ولی بسیار مهم. یک رابطه خوب، زمانی شکل میگیرد که دو فرد همجنس بر اساس شباهتهایی که به یکدیگر دارند، آن را بهصورت مساوی ایجاد و هرکدام به سهم خود در پیشبرد آن رابطه وفادار هستند؛ مثل شما و دوست همکلاسیتان که به دلیل علاقه زیاد به درس خواندن و شباهتهای فکریای که باهم دارید، ارتباطی هدفمند را شروع کردهاید و مشورتهای درسی را در فضای رفاقت باهم انجام میدهید تا زمانی که این رابطه برابر پیش میرود و شما برای دوست خود احترام کافی را قائل هستید، مشکلی پیش نمیآید، ولی اگر یکی از شما دو نفر تصمیم بگیرد این رابطه را تمام کندو طرف دیگر به ادامه ارتباط اصرار داشته باشد، رابطه از وضعیت سالم خارج و به حالتی تبدیل میشود که به آن منتکشی میگویند. دختران مهرطلب، کسانی هستند که به هر قیمتی شده، میخواهند دیگران آنها را دوست داشته باشند و برای این کار هزینههای گزافی پرداخت میکنند. درنهایت هم وقتی به دلشان مراجعه میکنند، از اینکه چنین شخصیتی دارند، از خودشان بیزار میشوند.
یک پیشنهاد:
برای اینکه در دام مهرطلبی نیفتید، لازم است شناخت خوبی از خود و شخصیت خود داشته باشید. شما هم مثل دیگران محترم هستید و امتیازهایی دارید که الآن آنها را فراموش کردهاید. نگاهی به اظهارنظرهای مثبت خانواده، دبیران، دوستان زیرک و خویشاوندان درباره خودتان بیندازید تا یادتان بیاید که میزان ارزشمندی شما چقدر است. نترسید! در دام خودستایی نمیافتید؛ این تمرین فقط برای یافتن مرواریدهایی است که در وجود شما نهفته است و باعث میشود بهصورت افراطی دیگران را شایسته دوستی بدانید. با یافتن ویژگیهای مثبت خود، دوستی را انتخاب کنید که به شکوفایی و تقویت این امتیازها کمک کند؛ نه اینکه با منتکشی، خودتان را به بازار حراج عاطفهها بفرستید.
مدیریت تلفن همراه را یاد بگیرید
ابزارها، برای خدمت به آدمها ساخته شدهاند. قرنهاست که دانشمندان در اندیشه ساخت وسیلههایی هستند تا زندگی را آسانتر کرده و قدرت مانور انسانها را افزایش دهند. تلفن همراه نیز از ابزارهایی است که با هدف افزایش و راحت سازی ارتباط ما با دیگران طراحی شده است. گاهی این قانون ساده به فراموشی سپرده میشود و ما بهجای نگاه هدفمند به این تحول ارتباطی، از آن وسیلهای برای سرگرم شدن خودمان و از دست دادن فرصتهای طلایی نوجوانی میسازیم.
پیشنهادها:
*تلاش کنید تا دنیای مجازی را در خدمت خود بگیرید و استفادههای مفیدتان را از این فضای فناورانه داشته باشید.
*مجذوب جذابیتها و زیباییهای این دنیا نشوید، بلکه با نگاهی آگاه، وارد آن شوید و هدفمند از آن استفاده کنید.
*اگر با اطلاعات کافی وارد این بازار شوید، ضرر کمتری خواهید کرد، ولی اگر تحت تأثیر جو دوستان و اطرافیان خودتان قرار بگیرید، پول، زمان و استعداد زیادی را پای این ناآگاهی خواهید گذاشت.
*لازم است بدانید از دنیای مجازی چه میخواهید، این خواستنهای شما به چه میزان است و چه کمکی به شما برای رسیدن به هدفهای مهمتان میکند.
*هرکسی مراقب خودش است و ما به این میگوییم: خویشتن بانی. چنین ویژگیای سبب میشود اسیر خواستههای بیانتها نشویم.
*مهارت کافی برای استفاده بهتر را داشته باشیم. گوشیهای هوشمند، قابلیتهای مفید زیادی غیر از سرگرمی دارند که میتوانند بخشی از رفتار حرفهای شما را تشکیل دهند.
*یکی از اشتباههای پررنگ در استفاده از دنیای مجازی بهویژه شبکههای اجتماعی این است که برخی برای پر کردن تنهاییهای خود به سراغ این فضا میروند؛ درحالیکه با غرق شدن در چنین فضایی، تنهاتر میشوند و لذت ارتباط مستقیم را از دست میدهند.
*فضای مجازی برای پر کردن تنهایی ما ساخته نشده و روح تشنه ما نیازمند ارتباطگیری با آدمهای خوب و دوستداشتنی اطرافمان است.
*تلاش کنید چند برابر حضور در دنیای مجازی، وقتتان را در دنیای واقعی و با چیزهایی مثل تحصیل، معنویت، یادگیری مهارتهای دخترانه و مانند آن بگذرانید.
هدف داشته باشید!
گمشدن در امواج زندگی، آنهم در دورهٔ نوجوانی، قصهٔ تازه و ناآشنایی نیست. البته خیلیها پس از آرام شدن دریا، بهراحتی خود را به ساحل میرسانند و آرام میگیرند، ولی ممکن است برخی خیلی دیر ساحل را بیابند یا قبل از رسیدن به آن، طعمه شوند. وقتیکه هدف مشخصی برای خود نداریم و زمان خالی برایمان بهعنوان یک دردسر تعریف میشود، احتمال دارد بهصورت خودکار اسیر ارتباطهایی بشویم که سر از ناکجاآباد درمیآورند و زمانی سربلند میکنیم که دیگر سربلند نیستیم! نداشتن برنامه در روزهایی که سراغ ما میآیند، ما را بیحوصله میکند. یکی از سختترین سکانسهای زندگی ما زمانی است که خیره به ساعت و در حال شمردن ثانیههایی هستیم که بخشی از زندگی ما را با خود میبرند. در این شرایط، ممکن است ناخواسته دیگران را متوجه بیحوصلگی خودمان بکنیم و ناشیانه از هرکسی یاری بخواهیم. بهویژه با دسترسی به ابزارهای ارتباطی، امروزه آدمهای زیادی امکان دسترسی به روحیه ما را دارند؛ مثل زمانی که در گروه با دوستت درد دل میکنی و بقیه تماشاچی و فالگوش این کار شما میشوند.
پیشنهاد:
برنامه بریزید؛ هم برای چند سال آینده خود هدف تعریف کنید و هم برای هرروز، هفته، ماه، فصل و سال خودتان. الآن در چه ماهی هستیم؟ برای این ماه چه اهدافی دارید؟ قرار است تا پایان ماه چه گزارشی به خودتان بدهید؟ آیا جواب این سؤالات را میدانید یا خیر؟ وقتی ما برای زمان خود بهاندازه کافی خوراک تهیه کنیم، آنوقت زمان ما را نمیبلعد و به کارهای بیهوده وادارمان نمیکند. از ماشین آخرین سیستم غرور پیاده شویم و با آدمهای مهربانی که اطرافمان هستند، مشورت کنیم. حتماً تجربههای پدرانه و مادرانه زیادی هستند که میتوانند به ما خط روشن حرکت را نشان بدهند.
منبع: ماهنامه خانه خوبان