بادی مطبوع، برگ درختان حیاط را حرکت می‌داد. نور مهتابی، قسمتی از سنگ‌فرش را روشن کرده بود. نگار روی پله‌های منتهی به ساختمان نشسته بود. نور زرد و نارنجی صورتش را روشن می‌کرد و شعله کوچک، گرمای مطبوعی به دستش می‌داد؛ اما هیچ‌کدام از این‌ها به نگار آرامش نمی‌داد. عکس‌ها یکی‌یکی به دست آتش‌سپرده می‌شد و خاطره‌اش هم مثل بخار توی هوا گم می‌شد عکس دیگری را از میان آلبومش بیرون کشید. پشت عکس نوشته شده بود: «هفدهم تیر ۱۳۸۵». فرزین تکیه داده بود به نرده‌هایی که محوطه پارک را از شهربازی جدا می‌کرد و نگار هم کنارش ژست گرفته بود. هر دو توی عکس می‌خندیدند. آن روز هزار بار توی ذهنش تکرار شد. نخستین سالگرد ازدواجشان؛ به یاد آورد که به این مناسبت، فرزین او را به پارک برده بود و به‌جای خوردن یک شام رمانتیک و تفریح کردن در شهربازی، به نشستن توی چمن و خوردن لقمه‌های کتلت خانگی کفایت کرده بودند. این بار فرزین بهداشتی بودن غذای خانگی و ضرر داشتن هیجان زیاد وسایل شهربازی برای مغز را بهانه کرده بود تا خدای ناکرده، قطرهای از دریای ثروتش کم نشود. حتی یادآوری‌اش هم حال نگار را دگرگون می‌کرد. توی دلش می‌گفت: «چقدر ساده بودم! فکر می‌کردم واقعاً دلش برای دستگاه گوارش من می‌سوزه! بره زیرخاک اون پولی که آدم ازش بهره نبینه!» و عکس را به شعله شمع نزدیک‌تر کرد. وسیله بازی بزرگی که در پس‌زمینه بود، دچار حریق شد؛ بعد صورت فرزین و در آخر نگار. هفدهم تیر ۱۳۸۵ هم از خاطرش پاک شد.
ازدواج برای رسیدن به آرزوهای مادی:
در این نوع ازدواج، آرزوهای مادی فرد (مانند زیبایی، پول و شهرت) پیشتر از ملاک و خواسته‌های معنوی (مثل رسیدن به کمال و آرامش قرار می‌گیرد. مثلاً فرد با دیدن تمكن مالی خانواده همسر آینده خود، بر برخی عدم تفاهم‌ها چشم می‌بندد؛ با تصور اینکه به هر آنچه در زندگی می‌خواسته، رسیده و به امید تحقق یافتن رؤیاهای مادی خودش به ازدواج تن می‌دهد. غافل از اینکه سرانجام در آینده‌ای نه‌چندان دور، بالأخره زرق‌وبرق‌های مادی ره می‌بازند و زندگی چهره اصلی خود را بروز می‌دهد. مدتی پس از ازدواج، فرد متوجه می‌شود که ملاک‌های او، نقش چندانی در پایداری زندگی و خوشبختی ندارد؛ بنابراین چاره‌ای جز ادامه دادن به زندگی، باوجود عدم تفاهم‌های کوچک و بزرگ و با جدایی نمی‌ماند. متأسفانه این روزها با پررنگ شدن مسائل اقتصادی، چنین ازدواج‌هایی شیوع یافته و نتیجه آن، فراوانی آمار طلاق و جدایی است.
نبی اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در روایتی فرمودند: «مَن تَزَوَّجَ امرَأَةً لا يَتَزَوَّجُها إلّا لِجَمالِها ، لَم يَرَ فيها ما يُحِبُّ . ومَن تَزَوَّجَها لِمالِها لا يَتَزَوَّجُها إلّا لَهُ ، وكَلَهُ اللّهُ إلَيهِ . فَعَلَيكُم بِذاتِ الدّينِ»؛ هر که با زنی به خاطر زیبایی‌اش ازدواج کند، دلخواه خود را در او نبیند و هر که با زنی به خاطر مال و ثروتش ازدواج کند، خداوند او را به همان مال و ثروت واگذارد. پس بر شما باد [ازدواج] با زنان متدين».
ای‌کاش قبل از ازدواج بدانیم:
که ثروت، زیبایی و دیگر امکانات مادی، شیرین‌کننده زندگی هستند؛ اما نمی‌توانند جبران‌کننده کاستی‌ها وعدم تفاهم‌ها باشند. ازدواج با یک نفر تنها به خاطر پول، صرف‌نظر از احساس شما نسبت به آن فرد، تقریباً همواره اشتباه است. پس اجازه ندهیم ظاهر و بسته‌بندی شیک هر چیزی، جلوی انتخاب عاقلانه‌مان را بگیرد.
* وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۶
منبع: ماهنامه خانه خوبان