انقلاب اسلامی
  • 8539
  • 106 مرتبه
امپراتوری جنون

امپراتوری جنون

1401/06/12 10:55:52 ق.ظ

«اگر بخواهیم برای جنایات آمریکا فهرست درست کنیم، یک کتاب می‌شود.» (مقام معظم رهبری)

آمریکاستیزی نه برخوردی متعصبانه با یک ملت مستقل و نه نوعی ملی‌گرایی افراطی است.

آمریکاستیزی یعنی مقابله با یک فرهنگ خاص که ما آن را «فرهنگ آمریکایی» می‌نامیم بنابراین آمریکایی بودن تنها به کسانی که در آمریکا متولد شده‌اند یا به بنیان‌گذاران آمریکا تعلق ندارد. «آمریکایی» به تمام کسانی اطلاق می‌شود که با این فرهنگ خاص زندگی می‌کنند، آن را تبلیغ می‌کنند یا حداقل به آن راضی هستند.


این قارچ‌های کوچک

تصویر آن دو قارچ بزرگ اتمی را که یادتان هست؟ همان‌ها که هیروشیما و ناکازاکی را تبدیل به یک قبرستان چند صدهزارنفری کرد، آن بمب‌ها «اشتقاقی» بودند. حالا اما آمریکا پیشرفت کرده و بمب و گلوله غیر اشتقاقی (اورانیوم تخلیه‌شده) ساخته و چند جا هم مثل عراق امتحان کرده. این بمب‌ها کلی خواص متمایزکننده دارند که بد نیست فقط چند تایش را بدانید:

عمر این اورانیوم تخلیه‌شده، ۴۵۰ میلیارد سال ناقابل است.

بسیار متراکم است و حتی در خودروهای زرهی بسیار سنگین هم نفوذ می‌کند.

خودبه‌خود در زمان اصابت می‌سوزد و به ذرات بسیار ریزی کمتر از پنج میکرون تبدیل می‌شود که در وقت تنفس تا اعماق وجود آدم می‌رود.

این ذرات، قدرت ده‌ها مایل حرکت و قابلیت آلوده کردن خاک و آب و محصولات کشاورزی را دارند.

مرگ سلول‌ها، تغییرات ژنتیکی، سرطان، نقص در نسل‌های آینده (آمار بسیار بالای نوزادان ناقص‌الخلقه عراقی نمونه‌اش) و ... این تازه اول ماجراست.


ناله بولیوی

در سال ۱۹۴۹ سازمان سیا، دست گذاشت روی کشور بولیوی و گفت اینجا بی‌ثبات است و نیاز به یک ناظم دارد! آمریکا، ارتش آن کشور را با جنگ‌افزارهای مدرن تجهیز کرد و صدها افسر را به «مدرسه کودتا» در پاناما و سایر نقاط فرستاد. در سال ۱۹۶۴ نیز کبریت کودتا را کشید تا چراغ ثبات روشن شود!

تازگی «یونیسف» پیامدهای این ثبات! را خوب شرح داده است «یک نوزاد از سه نوزاد بولیویایی در سال اول، جان خود را از دست می‌دهند بنابراین بولیوی در کنار بالاترین میزان تولد پایین‌ترین نرخ رشد جمعیت را دارد.»

سازمان فائو تخمین می‌زند که به لطف مداخلات آمریکا بیش از نیمی از کودکان بولیوی از سوءتغذیه رنج می‌برند. در میان واجدین شرایط کار، ۲۵ درصد بیکار و ۴۰ درصد دیگر در بخش اشتغال غیرقانونی (مانند مواد مخدر و قاچاق) فعالیت می‌کنند.


قساوت و عدالت

دلمان نیامد از آمریکا حرف بزنیم و از ده‌ها هزار غصه ویتنام یک قصه نگوییم. پس می‌رویم به دهکده «مایلای» که سربازان خوش‌هیکل آمریکایی همه روستاییان را به تأکید می‌کنیم همه را به درون گودالی کشاندند و بعد نوبت گلوله‌ها بود که ۴۵۰ تا ۵۰۰ نفر را داخل یک قبر دسته‌جمعی جا بدهند. از قساوت آمریکایی خواندید از عدالتش هم بشنوید که یکی از افسران مسئول این جنایت به حبس ابد محکوم شد؛ آن‌هم پس از تلاش ارتش برای مخفی نگه‌داشتن حادثه مای لای و درز کردن اخبارش به بیرون. بااین‌همه، آن افسر فقط سه سال بازداشت خانگی را تجربه کرد.


هدیه ویژه به مردم کره

کره پس از جنگ جهانی دوم، دو قسم شد، یک بخش را آمریکا برداشت یک قسمت را شوروی سابق. بعد بخش شمالی حمله کرد به بخش جنوبی، بعد آمریکا حمله کرد به بخش شمالی و تا مرز چین رفت، بعد چین آمد جانب‌داری بخش شمالی و همین‌طور جنگ و جنگ که تا حالا هم ادامه دارد. فقط بگوییم این وسط جان دو میلیون کرهای اضافه بود، چند میلیون خانه احتیاج به ویرانگی داشت و چند میلیون آدم نیاز به آوارگی.


لائوس رکورددار

ایالات‌متحده مفتخر است که مداوم‌ترین بمباران هوایی تاریخ را علیه هدف‌های عموماً غیرنظامی در لائوس انجام داده است. در فاصله ۱۹۶۵-۱۹۷۳ بیش از دو میلیون تن بمب بر سر ملت لائوس فروریخته شد که بیش از مقدار بمبی بود که آمریکا در دوران جنگ جهانی دوم مجموعاً بر آلمان و ژاپن ریخته بود. پیدا کردن این کشور کوچک در نقشه احتمالاً ۱۰ دقیقه زمان می‌برد.


سگ زرد برادر شغال

تا سال ۱۹۸۹، واشنگتن درمجموع ۲۳ بار از «حق وتو» ی خویش برای جلوگیری از تصویب قطعنامه‌های شورای امنیت بر ضد عملکرد اسرائیل استفاده کرده است. آمریکا تقریباً همیشه از ارتکاب آشکار «تروریسم دولتی» توسط اسرائیل چشم‌پوشی کرده و می‌توان گفت هیچ‌گاه، هیچ حرفی از تسلیحات هسته‌ای این رژیم در واشنگتن و بخش عمده رسانه‌های آمریکایی به میان نمی‌آید.


جنگ مبارک

آلن پیرفیت، تحلیل‌گر صاحب‌نظر بین‌المللی می‌گوید «گروه فشار تجاری به این نتیجه رسید که جنگ می‌تواند بار دیگر چرخ اقتصاد را به حرکت درآورد مگر جنگ چشانی دوم و سفارشات زیادی که برای اقتصاد آمریکا به همراه آورد سبب پایان بحران اقتصادی ۱۹۲۹ نشد؟ مگر جنگ کره باعث رونق مجلد اقتصاد آمریکا نشده بود! پس هر جنگی که بتواند برای آمریکا پیشرفت به همراه آورد، جنگ مبارکی است!» در یک نمونه از این جنگ‌های مبارک! یک‌میلیون عراقی کشته شدند تا بار دیگر چرخ‌های اقتصاد آمریکا بچرخد. سیاستمداری گفته است «سرمایه‌داری در بطن خود جنگ دارد همان‌گونه که ابر علی نشان از طوفان دارد».


عراقی کشی

«استعفا می‌دهم؛ زیرا سیاست‌های تحریم اقتصادی، در حال نابود کردن تمامی جامعه است. هرماه ۵ هزار کودک عراقی جان می‌دهند. من نمی‌خواهم مجری برنامه‌ای باشم که در حکم نسل‌کشی است.» با این استعفانامه، دستیار دبیر کل سازمان ملل با ۳۴ سال سابقه کنار رفت. آمریکایی‌ها و بریتانیایی‌ها می‌دانستند که محاصره اقتصادی - که از سال ۱۹۹۰ آن را بر ملت عراق تحمیل کرده بودند - برای ملتی که وابستگی شدیدی به واردات دارد، ویرانگر خواهد بود؛ چراکه زیرساخت‌های عراق تقریباً به‌طور کامل در بمباران تحت هدایت آمریکا و انگلیس در ۱۹۹۱ عمداً فلج شده بود.

بین سال‌های ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۸، پانصد هزار کودک زیر پنج سال، رنجور از تبعات سوءتغذیه مزمن، آلودگی آب و نبود بهداشت و درمان جان باختند. (حدود سه برابر تلفات ژاپن در حمله اتمی آمریکا)


کاری که طالبان نکردند

اواخر حکومت طالبان کشت خشخاش رسماً ممنوع اعلام شده بود و این ممنوعیت سبب شده بود که در سال ۲۰۰۱ تولید تریاک افغانستان به ۷۴ تن محدود شود. همین‌که دولت جدید تحت پشتیبانی آمریکا قدرت را به دست گرفت، کنترل‌ها و ممنوعیت‌ها از سوی دولت مرکزی برداشته شد و ظرفیت تولید تریاک در سال ۲۰۰۲ به ۱۲۷۸ تن صعود کرد. تولید در سال بعد به بیش از دو برابر و در سال ۲۰۰۴ به بیش از ۲ برابر سال ۲۰۰۳ رسید. لابد این هم دلیل منطقی دارد!

در سایه مساعدت‌های دولت آمریکا، در این سال‌ها افغانستان بیش از ۸۷ درصد تریاک دنیا را تولید می‌کند.


و قصه هواپیمای ایرانی

وقتی هواپیمای ایالات‌متحده در سال ۱۹۸۳ توسط نیروی هوایی شوروی، سرنگون شد؛ خشم آمریکایی‌ها قابل‌کنترل نبود، اما وقتی ناو آمریکایی «وینسس» یک هواپیمای مسافربری ایران را در یک مسیر بازرگانی بر فراز سواحل ایران سرنگون کرد، فقط یک اشتباه تأسف‌بار در شرایط دشوار بود که درنهایت خود ایرانی‌ها مقصر آن بودند! آخرین اقدام در این نمایش آموزنده! در آوریل ۱۹۹۰ انجام شد که فرمانده ناو وینسس همراه با افسر مأمور جنگ‌افزار ضد هوایی به خاطر عملکرد شایسته و بی‌سابقه! در کشتن ۲۹۰ مسافر که ۶۶ نفرشان کودک بودند، نشان «لژیون مریت» دریافت کردند!

منبع: ماهنامه خانه خوبان