خلاصه‌ای از تفاوت‌هایی که بین خانم‌ها و آقایان وجود دارد
آقایان: به لحاظ شخصیتی کمی تا قسمتی شبیه آناناس هستند؛ از این نظر که برعکس ظاهر سفت و خشن و بی‌احساسشان، باطنی نرم و شیرین دارند. مردها انگار همان پسربچه‌هایی هستند که حالا دیگر سبیل درآورده‌اند.
خانم‌ها: شخصیت خانم‌ها شبیه هلو است؛ ظاهری نرم و لطیف اما در عوض، هسته‌ای محکم دارند. برعکس آنچه عموم مردم فکر می‌کنند، معمولاً خانم‌ها به لحاظ روانی، تاب و تحمل بیشتری برای صبر بر بالا و پایین‌ها و مشکلات زندگی دارند.
آقایان: دوست دارند مدیر باشند و اغلب به مدیریت دیگران تمایل نشان می‌دهند. در ناخودآگاهشان دوست دارند درست مثل اجدادشان، رئیس قبیله باشند.
خانم‌ها: دوست دارند از آدم‌های دوروبرشان مراقبت کنند. به همین دلیل هم آن‌ها مادر می‌شوند و مربیان باحوصله و پرستارانی شایسته هستند
آقایان: کلی‌نگرند. در هر کاری معمولاً به کلیات، اهداف، اصول و منطق کار توجه می‌کنند و به همین دلیل حافظه‌شان در امور جزئی ضعیف است. پس عجیب نیست اگر مناسبت‌ها را فراموش کنند و یا به خاطر نداشته باشند که در مهمانی سه هفته پیش چه خورده و یا چه پوشیده‌اند؟ حتی ممکن است اصل مهمانی را هم به یاد نیاورند!
خانم‌ها: جزئی‌نگرند و به تمام ابعاد، زوایا و جزئیات هر چیز توجه دارند؛ درنتیجه حافظه‌ای قوی در جزئیات دارند. کدام زن است که به یاد نداشته باشد، پنج سال پیش جاری‌اش در مراسم عروسی خواهرشوهرشان چه لباسی بر تن داشته؟!
آقایان: هدف‌گرا و اهل برنامه‌ریزی هستند.
خانم‌ها: رابطه گرا و به دنبال پیوندهای عاطفی بیشتر هستند.
آقایان: ناراحتی‌ها و دردهای جسمی را بیشتر از ناراحتی‌های روحی بروز می‌دهند.
خانم‌ها: ناراحتی‌ها و دردهای روحی را بیشتر از دردهای جسمی بروز می‌دهند. حتی بسیاری از اوقات، خانم‌ها مشکلات روانی خود. را به شکل دردهای جسمانی نشان می‌دهند که پزشکان را از یافتن منشأ این دردها عاجز می‌کند.
آقایان: معمولاً احساساتی نیستند و به‌سادگی تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند.
خانم‌ها: غالباً احساساتی فکر و عمل می‌کنند و به‌سادگی تحت تأثیر قرار می‌گیرند.
آقایان: مهارت‌های عقلانی، ورزشی و مدیریتی را ترجیح می‌دهند.
خانم‌ها: در مهارت‌های هنری، کلامی و تربیتی استعداد بیشتری دارند.
آقایان: به هنگام مشکلات به غار تنهایی‌شان می‌روند و گوشه‌گیر و کم‌حرف می‌شوند تا مسئله را در ذهن خود تجزیه‌وتحلیل کنند و حتی ممکن است فقط وقتی‌که گرسنه می‌شوند، از غار تنهایی‌شان بیرون بیایند.
خانم‌ها: وقتی احساس مشکل کنند، مدام صحبت می‌کنند تا اضطراب خود را تخلیه کنند یا از دیگران مشورت و همدلی دریافت نمایند.
آقایان: معمولاً ابراز احساسات درونی برای آن‌ها کار طاقت‌فرسایی است. حتی گاهی برخی از مردها از شناسایی دقیق احساسات خود عاجز هستند؛ مثلاً هنگام بروز مشکل، فقط احساس می‌کنند به لحاظ روانی حال خوبی ندارند، اما نمی‌دانند که دقیقاً چه حالی دارند؟ عصبانی هستند؟ غمگین؟ متنفر؟ یا...
خانم‌ها: راحت‌تر احساسات درونی خود را بروز می‌دهند؛ به همین دلیل زودتر و بیشتر گریه می‌کنند، بیشتر قهر می‌کنند، زودتر تن به آشتی می‌دهند و اگر اندکی بترسند، حسابی جیغ‌وداد راه می‌اندازند.
آقایان: اشیاء دور را بهتر از خانم‌ها می‌بینند (دید دوربین بهتری دارند) و چشم‌هایشان در تشخیص دقیق طیف رنگ‌ها کمی ناتوان است؛ به همین خاطر است که آن‌ها فقط یک نوع رنگ سبز می‌شناسند و زن‌ها ۲۵ نوع!
خانم‌ها: اشیاء نزدیک را بهتر از آقایان می‌بینند (دید نزدیک‌بین بهتری دارند) و به‌راحتی طیف وسیع رنگ‌ها را از هم تشخیص می‌دهند. دیدن یک تار موی بلند زنانه بر روی کت مشکی مردشان، آن هم در شب تاریک، از شاهکارهای هنر دیداری خانم‌هاست.
آقایان: آستانهٔ درد در آن‌ها بالاتر است و قدرت تحملشان نسبت به ضربات فیزیکی، بیشتر است.
خانم‌ها: آستانهٔ درد در آن‌ها پایین است و ممکن است با کمترین ضربه، احساس درد کنند.
آقایان: در استفاده از حواسشان تونلی هستند؛ مثلاً زمانی که در حال تماشای تلویزیون هستند، نمی‌توانند به هیچ‌چیز دیگری به‌غیراز تلویزیون توجه نشان دهند. همچنین ارتباط بین دو نیمکرهٔ مغز در مردان کمتر است.
خانم‌ها: در استفاده از حواسشان ماهواره‌ای هستند؛ یعنی در یک‌زمان می‌توانند پیام‌های مختلفی را از حواس گوناگون خود دریافت نمایند. عجیب نیست اگر در حین تماشای تلویزیون، هم آشپزی کنند و هم با تلفن صحبت کنند.
آقایان: اغلب حس بویایی ضعیف‌تری دارند؛ تا جایی که حتی متوجه بوی جوراب خود نمی‌شوند. همچنین توانایی تشخیص دقیق عطرهای مختلف از یکدیگر را ندارند.
خانم‌ها: معمولاً حس بویایی قوی‌ای دارند؛ حتی مشاهده شده که عطر معلم دوم دبستان خود را پس از بیست سال به خاطر آورده‌اند!
آقایان: رویدادهای گذشته را چندان دقیق به یاد نمی‌آورند، معمولاً حرف زیادی برای گفتن ندارند و اوقات بیشتری را به سکوت می‌گذرانند. همچنین دایره واژگان کمتری دارند و مثلاً اگر از آن‌ها بپرسید این لباس چه طور است؟ به گفتن یک «قشنگه» کفایت می‌کنند.
خانم‌ها: به دلیل اینکه توجه بیشتری به جزئیات و حافظهٔ قوی‌تری در به یادآوری خاطرات دارند، معمولاً حرف‌های زیادی هم برای گفتن دارند. آن‌ها دایرهٔ لغات وسیعی دارند و اگر در مورد یک لباس از آن‌ها نظرخواهی کنید، توانایی این را دارند که حتی یک شبانه‌روز راجع به آن صحبت کنند.
آقایان: حادثه‌جو و کنجکاو هستند. به همین دلیل احتمال رانندگی پرخطر و کلاً انجام هر کار خطرناکی در مردها بیشتر است.
خانم‌ها: محتاط‌تر و بیشتر به دنبال آرامش و امنیت‌اند. شاید به همین خاطر است که خانم‌ها هنگام رانندگی، روی اعصاب و روان مردها اسکی می‌روند.
آقایان: خرید رفتن و گردش در بازار، برای آن‌های فرس است و دوست دارند هرچه زودتر به پایان برسد.
خانم‌ها: ممکن است ساعت‌ها در بازار بچرخند، بدون اینکه اصلاً قصد خرید چیزی را داشته باشند. آرامش و لذتی که در بازارگردی برای خانم‌ها وجود دارد، با کمتر چیزی قابل است!
آقایان: معمولاً دوست دارند همه‌چیز ساده، بدون تشریفات و حتی‌المقدور کم‌خرج باشد.
خانم‌ها: معمولاً علاقه‌مند به تجملات، تشریفات و آداب‌ورسوم برای هر چیزی هستند و حتی ممکن است اگر به حال خود شوند، برای اتمام موفقیت‌آمیز دورهٔ پیش‌دبستانی فرزندشان، یک جشن باشکوه و پرخرج ترتیب دهند.
آقایان: خوشبختی را در به دست آوردن شغل، ثروت، احترام و موقعیت اجتماعی چشمگیر می‌دانند.
خانم‌ها: خوشبختی را در زندگی مشترک موفق و روابط صمیمانه و عاشقانهٔ ایدئال با همسر می‌بینند.
آقایان: تمرکز و توجه زیادی به‌ظاهر جسمانی، حالات روحی و حتی مشکلات جسمی خود ندارند. ممکن است مردی فوت کند و تازه بعد از مرگش مشخص شود، سال‌ها به یک بیماری مزمن مبتلا بوده است.
خانم‌ها: توجه زیادی به ظاهر و باطن خود دارند. ممکن است در روز وقت زیادی را صرف تماشای خود در آینه نمایند، معمولاً با کوچک‌ترین نشانهٔ بیماری به پزشک مراجعه می‌کنند و همواره تعداد مراجعهٔ زنان به پزشک، به‌مراتب بیشتر از مردان است.
آقایان: معمولاً آستانهٔ تحریک عاطفی بالایی دارند و دیرتر احساساتی می‌شوند؛ به همین دلیل در اثر شنیدن حرف‌های نامربوط از همسر، کمتر ناراحت می‌شوند و سریع همه‌چیز را فراموش می‌کنند.
خانم‌ها: آستانهٔ تحریک عاطفی پایین‌تری دارند و حساس، احساساتی و زودرنج‌تر هستند. ممکن است در اثر شنیدن حرفی از جانب همسر که و «کمتر ازگل»، به‌شدت ناراحت شده و تا آخر عمر آن را فراموش نکنند.
آقایان: بیشتر از راه چشم و دیدن تحت تأثیر قرار می‌گیرند. برای به دست آوردن دل مردان، اهمیت دادن به ظاهر جسمانی، یکی از میانبرهاست.
خانم‌ها: بیشتر از راه گوش دادن و شنیدن عاشق می‌شوند. اگر می‌خواهید قلب زنی را تصاحب کنید، باید کلمات عاشقانهٔ زیادی برای به کار بردن در مکالمات روزمره بلد باشید.
آقایان: اغلب بدون مقدمه‌چینی، صریح، مستقیم و بدون کم‌وکاست سراغ اصل مطلب می‌روند و حرفشان را می‌گویند. اگر قرار است خبر فوت کسی را به یکی از نزدیکانش بدهید، بهتر است هرگز یک «مرد» را برای این کار نفرستید!
خانم‌ها: معمولاً با مقدمه‌چینی، حاشیه پردازی، پراکنده‌گویی و خلاصه کش‌وقوس فراوان، پیام خود را منتقل می‌کنند.
آقایان: دوست دارند برای همسرشان مورد اعتماد، تکیه‌گاه، مقتدر و سزاوار تحسین باشند و از جانب او قدردانی و تشویق دریافت کنند. یک مرد حتی اگر ریزترین مرد دنیا هم باشد، دوست دارد در چشم همسرش چیزی کم از «سوپرمن» نداشته باشد.
خانم‌ها: دوست دارند در چشم همسرشان دوست‌داشتنی، زیبا و مورداحترام باشند و از جانب او درک، حمایت و همدلی دریافت نمایند. هیچ‌چیز برای یک زن خوشایندتر از زندگی در کنار همسری مهربان و حامی نیست.
آقایان: از همسرانشان انتظار دارند در خانه به ظاهر خود اهمیت بدهند و آراستگی زیادی داشته باشند.
خانم‌ها: از همسرانشان انتظار دارند برای رفاه و آرامش آنان تلاش زیادی داشته باشند.
آقایان: نسبت به خانم‌ها عمر کوتاه‌تری دارند و به شکل میانگین هفت سال کمتر از خانم‌ها عمر می‌کنند. نکتهٔ جالب‌تر اینجاست که آقایان معمولاً پس از فوت همسرانشان چندان عمر نمی‌کنند.
خانم‌ها: تمایل بیشتری برای زنده ماندن و درنتیجه عمر طولانی‌تری دارند و معمولاً پس از فوت همسر، سال‌های سال زندگی می‌کنند.
منبع: ماهنامه خانه خوبان