داستان هایی از امام کاظم (علیه السلام)

یکی از یاران امام صادق می‌گوید: روزی به حضور امام صادق ^{(علیه‌السلام)} رفتم، دیدم کنار گهواره‌ای پسرشان موسی ^{(علیه‌السلام)} ایستاده‌اند و با او سخن می‌گویند. به نزدیکشان رفتم به من فرمودند: «نزد مولایت (در گهواره) برو و بر او سلام کن.» من کنار گهواره رفتم و سلام کردم. امام موسی ^{(علیه‌السلام)} با کمال شیوایی جواب سلام مرا دادند و فرمودند: برو نامی که دیروز بر دخترت گذاشتی عوض کن و سپس نزد من بیا؛ زیرا خداوند چنین نامی را ناپسند می‌داند. یعقوب می‌گوید: امام صادق ^{(علیه‌السلام)} به من فرمود: «برو به دستور او عمل کن تا هدایت گردی.» من رفتم و نام دخترم را عوض کردم.

منبع: اصول کافی، ج 1، ص 310

من و دوستم به ملاقات امام کاظم ^{(علیه‌السلام)} رفتیم تا هم ایشان را زیارت نمایم و هم از سخنان حضرت ^{(علیه‌السلام)} استفاده کنیم. در آن دیدار بابرکت، امام ^{(علیه‌السلام)} به ما فرمود: «مؤمنان با هم برادرند و باید با یکدیگر مهربان باشند. هر کس به برادر مسلمانش تهمت بزند، از رحمت خدا دور می ­شود. کسی که برادر مسلمانش خیانت کند از رحمت خدا دورمی­ گردد. مسلمان باید به یکدیگر خیرخواه باشند. برادر مسلمان پشت سر برادر دیگرش غیبت و بدگویی نمی­ کند زیرا از رحمت خدا دور می ­شود.»

 منبع: داستان دوستان، مهدی وحیدی صدر

امام کاظم ^{(علیه‌السلام)} و دوستانش در حال رد شدن از بازار بودند که متوجه مرد غریبه‌ای شدند تنها نشسته است. امام ^{(علیه‌السلام)} با مهربانی کنار او رفت و سلام کرد و به او گفت: من برای خدمتگزاری آماده‌ام. هر کاری داری بگو برایت انجام دهم و نشانی خانه‌اش را به او داد و با او خداحافظی کرد. دوستان امام ^{(علیه‌السلام)} پرسیدند: آیا این مرد را می‌شناسی؟ امام ^{(علیه‌السلام)} فرمودند: نه! اما این مرد بنده‌ای از بندگان خدا و برادر دینی من است و خداوند می‌فرماید با یکدیگر همکار و دوست و مهربان باشید و با کسی با غرور رفتار نکنید.

منبع: داستان‌های بهشتی، دکتر فعال