«خدا مثل و مانندی ندارد.»
سوره شوری، آیه 11
فرزند خوبم!
چه دل پاک و باصفایی داری و چقدر باهوشی که چنین پرسش هایی به ذهنت می رسد. آفرین بر تو که سؤال هایت را از دیگران می پرسی و برای یادگیری بیشتر، تلاش می کنی. یادت باشد که پرسیدن عیب نیست. امیر مؤمنان علی علیه السلام فرموده اند: «بپرس تا بدانی.»
چه اشکالی دارد چیزهایی را که نمی دانیم از دیگران بپرسیم. پرسیدن، عیب نیست و حتی پرسیدن از خدا و کارهای او نیز ایرادی ندارد.
حالا بیا با هم، جواب سؤالت را پیدا کنیم:
به من بگو ببینم آیا انگشتری که در دست مادرت قرار دارد، مو و ابرو دارد؟
آیا ستاره های آسمان مو و ابرو دارند؟
آیا ماه، مو و ابرو دارد؟
آیا مدادی که تو با آن می نویسی، مو و ابرو دارد؟
آیا پاک کن تو، مو و ابرو دارد؟
آیا سیبی که الان در دست توست، مو و ابرو دارد؟
پاسخ تو به همه این سؤال ها این است که نه، هیچ کدام از این چیزها، مو و ابرو ندارند.
شاید گاهی خودمان در نقاشی هایمان برای بعضی چیزها مو و ابرو هم بکشیم، ولی این طور نیست که همه چیز در دنیا، مو و ابرو داشته باشد. ما گاهی در نقاشی، برای خورشید، لب و چشم و بینی و مو و ابرو می کشیم یا یک گلدان را طوری می کشیم که دو دسته آن، شبیه دو دست بشوند و گلی که در آن سبز شده است، مثل مو برای گلدان باشد؛ ولی این کار، فقط در نقاشی هاست.
چون ما چشممان بیشتر به آدم ها می افتد و قیافه آدم ها را بیشتر می بینیم، فکر می کنیم هر چیزی شبیه قیافه آدم است؛ حتی گاهی که یک ماشین را می بینیم، چراغ ها را به شکل چشم و فلز بالای چراغ ها را شکل ابرو و آهن و پلاستیک جلوی ماشین را به شکل لب ماشین می بینیم.
طبیعی است که بعضی از ما خدا را هم شبیه خودمان بدانیم و فکر کنیم او هم مو و ابرویی دارد. گاهی اوقات نیز تصور می کنیم خدا مو دارد و موهایش هم الان ده ها کیلومتر بلند شده است. شاید بعضی ها هم خیال کنند که او مو دارد و موهایش تا حالا سفید شده است. در حالی که هیچ کدام از این فکرها درست نیست. خدا اصلاً مو و ابرو ندارد تا بلند و کوتاه و سفید و سیاه دارد.
در قرآن می خوانیم که: «خدا، مثل و مانندی ندارد.» پس نمی توانیم خیال کنیم که او شبیه یک انسان است و مو و ابرویی دارد.
اصلاً خدا به مو و ابرو نیاز ندارد. کار مو، زیبا کردن انسان و نگهداری از پوست سر است. کار ابرو هم، زیبا کردن صورت و جلوگیری از سرازیر شدن عرق پیشانی به طرف چشم است. چنین نیازهایی در خدا وجود ندارد تا به وسیله مو و ابرو، این نیازها را برطرف کند.
خدا بزرگ تر از آن است که ما در خیال خودمان، شکلی برای او بکشیم و مو و ابرو و لب و لُپ برایش بگذاریم. خدا، جسم نیست تا برای او صورت و قدّ و وزن و حجمی در نظر بگیریم.
منبع: خداشناسی قرآنی کودکان
نویسنده: غلامرضا حیدری ابهری