حجتالاسلاموالمسلمین رفیعی
رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) یکی از اصحابشان را پنج نصیحت فرمودند:
1. «از داشتههای مردم ناامید باش». به خودت تکیه کن.
2. «حرص و طمع در زندگیات نباشد». حرص، یک فقر است؛ چون آدم حریص همواره کمبود دارد. همواره ولع دارد. متأسفانه در بعضی از افراد، انسان این حرص را میبیند. این حرص باعث میشود که انسان همیشه احساس فقر و کمبود کند. قناعت، غنی است و حرص، فقر است.
۳. «هر وقت نماز میخوانید، فکر کنید آخرین نماز شما است». خیلیها سؤال میکنند که راه حضور قلب چیست؟ وقتی انسان به نماز میایستد، فکر کند بعدازاین نماز به نماز بعدی نمیرسد. سعی کند قشنگ بخواند. آرام بخواند. نماز وداع کننده.
۴. «بپرهیز از کاری که بعداً باید عذرخواهی کنی». چرا حرفی میزنید که بعداً ۱۰ بار باید پیامک بدهید که ببخشید، منظور من این نبود، حواس من نبود؟ چرا در خانه کاری میکنید که بعد به خانم خود بگویید من را ببخشید، عفو کنید، غلط کردم؟
۵. «هرچه برای مردم دوست دارید، برای خود هم دوست داشته باش». این فرمایشات، یکی به نماز برگشت، چهار تای دیگر آن به روابط ما برگشت؛ به مسائل اجتماعی و اقتصادی. قناعت، ثروت است. طمع، فقر است. برای مردم چیزی را که برای خودت دوست داری، دوست داشته باش و کاری نکن که عذرخواهی کنی.
منبع: ماهنامه خانه خوبان