آیتالله احمد مجتهدی تهرانی (رحمهالله)
در کتاب کاشف الاسرار آمده که پنج فکر است که آدم را ترقی میدهد. پنج فکر است که هریک ساعتش ثواب ۶۰ سال عبادت دارد؛
۱. خودت را بشناس؛ خودت را که شناختی، خدا را هم میشناسی. وقتی خودت را پیدا کردی، بهمجرداینکه فهمیدی که هستی، خدا را هم میشناسی.
۲. گناهت را بشناس؛ فکر کردن به گناهانی که یکعمر انجام دادم. نمیدانم خدا از من میگذرد یا نه! بنشینم فکر کنم و خوفی در من پیدا بشود. نمیدانم با این گناهانی که کردم، خدا از من راضی است یا نه! به گناهانت فکر کن. گناهانت را هیچوقت فراموش نکن، غیبت، دروغ، نگاه به نامحرم و...
۳. نعمتهایت را بشناس؛ به نعمتهایی که خداوند به تو عطا کرده، فکر کن. زن خوب، اولاد خوب، دین خوب، ولایت اهلبیت، شیعه مرتضی علی (علیهالسلام) بودن و... اینها همه نعمتهای خداست. خیلی از نعمتها را خدا به من داده که به دیگران نداده. آن رفیقم خانه ندارد، من دارم. او زن ندارد، من دارم. او زنش بد است، من زنم نماز شب خوان است. همهچیز را خدا به ما داده. واقعاً چیزهایی به ما داده که به دیگران نداده. گاهی وقتها من در خیابان میبینم که کارگر دارد خاک میبرد. با خودم میگویم ما اگر جای اینها بودیم، چهکار میکردیم؟ بعضیها الآن در خاکها میگردند، یکتکه مقوا پیدا کنند و ببرند بفروشند تا یکلقمهنان تهیه کنند. در بوی گند خاک [و زباله]. به ما اگر صد هزار تومان هم بدهند، این کار را میکنیم؟ خب این را نگاه کن و بگو، من اگر جای این بودم چه میکردم! دربارهٔ همهٔ نعمتهایی که داری، بنشین یک روز فکر کن.
۴. بهشت را بشناس؛ فکر در آیات وعد. آیات وعد آیاتی است که در مورد بهشت است.
۵. جهنم را بشناس؛ فکر در آیات وعید. «وعید» آیات جهنم است. در این آیات آدم باید فکر کند، گریه کند و بگوید: خدایا! اگر مرا ببرند جهنم چه میشود؟
منبع: ماهنامه خانه خوبان